Gmina Rewal i jej najbliższe okolice obfitują w zabytki i ciekawe miejsca. Są to niejednokrotnie zabytki unikalne na skalę kraju lub nawet Europy. Świetną alternatywą dla wylegiwania się na piasku może być również wycieczka objazdowa po najciekawszych miejscach Rewala i okolic.

– ruiny Kościoła w Trzęsaczu – Wzniesiony w XIII wieku, kościół p.w. Św. Mikołaja w Trzęsaczu był niegdyś jedną z najokazalszych budowli sakralnych na Pomorzu Zachodnim. Znajdował się w centrum wsi, około 2 km od morza i plaży. Świątynia została wzniesiona z drewna, ale stała na kamiennych fundamentach. W XV wieku przebudowano ją, używając kamienia. Na początku kościół służył katolikom, by po reformacji stać się ewangelickim zborem. Mieszkańcy wsi nie szczędzili środków, by miejsce ich modlitw wyglądało jak najpiękniej. W wieku XVII kościół został wyremontowany i dobrze wyposażony – zyskał nowe ławy, stalle, ołtarz, ambonę i chrzcielnicę. Niestety, podczas wojny siedmioletniej został ograbiony. Później kościół zmagał się z siłami natury, ponieważ dwukrotnie pioruny niszczyły jego wieżę. Cały czas trwał także proces abrazji, w wyniku którego Morze Bałtyckie coraz głębiej wdzierało się w ląd. Ostatnia msza została odprawiona tu w roku 1874, później wywieziono całe wyposażenie świątyni, które znalazło się w Kamieniu Pomorskim, Kołobrzegu i Berlinie. Już 30 lat później pierwszy fragment zabytku runął do morza. Kilkanaście lat temu rozpoczęto starania, aby uratować te fragmenty, które oparły się falom Bałtyku. Dzięki tym działaniom powstrzymano erozję wybrzeża i ustabilizowano ostatnią ścianę świątyni. Tuż obok ruin kościółka znajduje się taras widokowy. Można z niego podziwiać nie tylko wspaniałe widoki na Bałtyk, ale również zejść bezpośrednio na złocistą plażę.

– Zespół pałacowo-folwarczny w Trzęsaczu Najstarszy, zachowany do dziś dwór w Trzęsaczu pochodzi z XVII wieku. Jak wskazują wzmianki w dawnej dokumentacji, został on jednak niemal doszczętnie zniszczony w pożarze. Istniejący obecnie zespół pałacowo-folwarczny pochodzi więc z późniejszego okresu, kiedy zabudowania odbudował ród von Flammingów, w 1768 roku. Dzisiejszy pałac powstał zatem, na miejscu dawnego, w XVIII wieku i wzniesiono go na wytrzymałych, kamienno-ceglanych fundamentach, na planie prostokąta, umieszczając główne wejście naprzeciwko drogi do kościoła w Trzęsaczu. W połowie XIX wieku dwór rozbudował Karl Dumstrey, dodając przy wschodniej ścianie dwuosiowe skrzydło. Kolejne przebudowy i renowacje odbywały się jeszcze kilkukrotnie w XIX i XX wieku.

– Baza rybacka w Rewalu to wyjątkowe miejsce gdzie wczesnym rankiem miejscowi rybacy wypływają na morze. Wracają przed zachodem słońca a na nich czeka już grono smakoszy świeżych ryb. Kolorowe rybackie kutry są niedokłącznym elementem krajobrazu jednej z najbardziej malowniczych nadmorskich miejscowości turystyczno – wypoczynkowych. Na owoce pracy rybaków czekają zarówno klienci indywdiualni jak i hotelarze czy restauratorzy.

– taras widokowy w Rewalu – został wybudowany w 2009 roku zlokalizowany jest na wysokim, klifowym wybrzeżu, jako część promenady przy ulicy Klifowej. To świetne miejsce do obserwacji Bałtyku i plaży. Szczególnie piękne są tu wschody i zachody słońca.

– przystań rybacka w Niechorzu – niedaleko ulicy Pocztowej w Niechorzu, na plaży znajduje się przystań rybacka. W skład przystani wchodzą: dwa rybackie pomosty, wyciąg oraz pomieszczenia gospodarcze Kutry rybackie z Niechorza można poznać po oznaczeniu literami NIE. Każdego dnia, niezależnie od panujących warunków atmosferycznych kutry wychodzą w morze na połów. Miejscowa przystań cieszy się dużą popularnością wśród turystów – można tu bowiem zawsze kupić świeże ryby.

– jezioro i rezerwat ptactwa wodnego Liwia Łuża – leży między Niechorzem a Pogorzelicą. To niezbyt duże jezioro przybrzeżne – dawniej była to po prostu morska zatoka, która po odcięciu przez mierzeję od otwartych morskich wód stała się osobnym akwenem. Zajmuje powierzchnię 210,8 ha, zaś jej średnia głębokość wynosi zaledwie 0,9 m. Już pod koniec lat 50. ubiegłego wieku dostrzeżono jednak znaczne walory przyrodnicze Liwii Łużej. Około 20% powierzchni jeziora pokrywają wyspy trzcinowe, trzcina tworzy też bardzo szeroki pas przybrzeżny (do 60 m). Dzięki temu Liwia Łuża stała się idealnym miejscem dla wodnego ptactwa. Wokół jeziora, z Niechorza przez Pogorzelicę, Skalno i z powrotem do Niechorza prowadzi zielony szlak turystyczny – Szlak Liwiej Łuży.