Latarnia Morska w Niechorzu

Piękne, nadmorskie widoki  podziwiane z  latarni morskiej zachwycą każdego. Ta wzniesiona na klifowym brzegu budowla uznawana jest za najładniejszą latarnię morską na polskim wybrzeżu.

Nazywana symbolem wybrzeża rewalskiego jest ponad 140 letnią pamiątką kultury narodowej wpisaną do rejestru zabytków.

Latarnia w Niechorzu znajduje się przy ul. Polnej 30. Zbudowana jest z czerwonej, licowanej cegły. Jej podstawa jest na rzucie kwadratu, w wyższych partiach natomiast przybiera kształt ośmiokąta. W narożnikach ozdobiona została wysuniętymi lizenami, a pola pomiędzy nimi są w kolorze żółtym.

Zwieńczeniem budowli jest laterna przykryta kopulastym dachem. W latarni wykorzystano aparat Fresnela I klasy. Zasięg światła wynosi 20 Mm czyli około 37 km.  Budowla ma wysokość 45m i jest drugą co do wielkości polską latarnią morską. Na wysokości 37 m zbudowano taras widokowy z balustradą. Aby się na niego dostać trzeba pokonać 200 schodów. Z tarasu roztacza się malownicza panorama na Wybrzeże Rewalskie.

Do budowli przylegają budynki mieszkalne rodzin latarników oraz pomieszczenia gospodarcze, a przy wejściu do latarni znajduje się dziesięcioletni ogród. Kryją się tam strome schody prowadzące na betonowy wał obronny oraz na plażę. Historia latarni
Początki budowy latarni we wsi Niechorze, koło Rewala sięgają lat 60-tych XIX wieku. Na początku istnienia latarni jako źródło światła wykorzystywano olej rzepakowy, którego potrzeba było nawet 1500 kilogramów rocznie. 

Pod koniec II wojny światowej artyleryjski pocisk uszkodził latarnię, niszcząc układ optyczny. Wycofujący się Niemcy podłożyli w budowli osiem min, które jednak udało się odnaleźć i tym samym uchronić latarnię przed większymi zniszczeniami.

Po wojnie przystąpiono do jej odnowienia,  w 1948 roku odbudowano układ optyczny, a w roku 2000 miał miejsce generalny remont latarni.